Σύμφωνα με την Ελληνική Νομοθεσία (Ν. 4926/2022), ως σκάφος αναψυχής ορίζεται οποιοδήποτε σκάφος με συνολικό μήκος μεγαλύτερο από 7 μέτρα, ιστιοφόρο ή μηχανοκίνητο, το οποίο σύμφωνα με τις τεχνικές του προδιαγραφές είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί για ταξίδια αναψυχής. Ως κλάδος του θαλάσσιου τουρισμού με επαγγελματικά σκάφη αναψυχής ορίζεται το σύνολο των εταιρειών εκείνων, οι οποίες ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή, κατέχουν σκάφη για επιχειρηματική εκμετάλλευση (πλοιοκτήτριες). Η επιχειρηματική εκμετάλλευση αφορά κυρίως τη ναύλωση των σκαφών με συγκεκριμένους όρους στους πελάτες (ναυλωτές). Από την άλλη πλευρά, η πώληση των ιδιόκτητων σκαφών αναψυχής σε τρίτους (για την ανανέωση του στόλου) είναι η τελευταία πράξη εκμετάλλευσης.
Ο θαλάσσιος τουρισμός με επαγγελματικά σκάφη αναψυχής ξεκίνησε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’70, αλλά άρχισε να αναπτύσσεται ουσιαστικά στις αρχές της δεκαετίας του ’80 αφού καταρτίστηκε το κατάλληλο νομικό πλαίσιο με το νόμο 438/1976 . Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα της Μεσογείου στην οποία άρχισε να αναπτύσσεται ο θαλάσσιος τουρισμός, ενώ αργότερα ακολούθησαν η Γαλλία, η Τουρκία, η Ιταλία και οι βαλκανικές χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Ο θαλάσσιος τουρισμός επεκτάθηκε κυρίως στις χώρες της Μεσογείου λόγω της μορφολογίας τους (αριθμός νησιών) και των καλών καιρικών συνθηκών που επιτρέπουν τέτοιου είδους δραστηριότητες για 8 μήνες το χρόνο.
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που έχει τα περισσότερα συγκριτικά πλεονεκτήματα όσον αφορά το θαλάσσιο τουρισμό σε σχέση με τις υπόλοιπες Μεσογειακές χώρες λόγω της ποικιλίας των υδάτων της, των 6.000 νησιών της, των 16.000 χλμ. ακτών της, των υψηλών ποσοστών ηλιόλουστων ημερών και των εναλλασσόμενων τοπίων της.
Στην εποχή μας, αυτού του είδους τουρισμού, εκτός των προαναφερθέντων γεωγραφικών περιοχών, έχει αναπτυχθεί κυρίως στην Καραϊβική και την Αυστραλία
Απόλυτα συνδεδεμένος με τη λειτουργία του κλάδου Εκμετάλλευσης Σκαφών Αναψυχής είναι ο κλάδος των Τουριστικών Λιμένων. Ως τουριστικός λιμένας ορίζεται κάθε χερσαίος και θαλάσσιος χώρος ο οποίος προορίζεται για αγκυροβόλημα ή εναπόθεση (μακροχρόνια ή περιοδική) σκαφών αναψυχής καθώς και εξυπηρέτηση διερχόμενων σκαφών.
Η χερσαία περιοχή περιλαμβάνει όλες τις κτιριακές εγκαταστάσεις και άλλες εγκαταστάσεις (στεγαστική αποβάθρα, τεχνικές υπηρεσίες), ενώ η θαλάσσια περιοχή περιλαμβάνει τις αποβάθρες, τις προβλήτες (είτε πλωτές είτε όχι) και τις πλωτές αποβάθρες μηχανών.
Οι πρώτες μαρίνες στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν στη Βουλιαγμένη το 1963, στη Ζέα το 1966 και στην Αρετσού το 1973. Οι εγκαταστάσεις αυτές κατασκευάστηκαν από τον Ε.Ο.Τ. (Ελληνικός Εθνικός Οργανισμός Τουρισμού) σε συνεργασία με το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το Υπουργείο Οικονομικών και το Β.Ν.Ο.Ε. ( Βασιλικό Ναυτικό Όμιλο Ελλάδος), ο οποίος αργότερα μετονομάστηκε σε Ναυτικός Όμιλος Ελλάδος (Ν.Ο.Ε.).
Υπαρχουν τέσσερις κατηγορίες τουριστικών λιμένων, που ορίζονται ως εξής:
- Στις μαρίνες υπάρχει η δυνατότητα κατασκευής όλων των εγκαταστάσεων που είναι αναγκαίες για την πληρέστερη εξυπηρέτηση των σκαφών αναψυχής, όπως χώρους για την επισκευή σκαφών, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, ανεφοδιασμός καυσίμων κλπ.
- Οι ξενοδοχειακοί λιμένες βρίσκονται μπροστά από ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις με πάνω από 200 δωμάτία.
- Οι προστατευμένοι όρμοι παρέχουν βασικές εγκαταστάσεις και στοιχειώδεις υπηρεσίες σε σκάφη αναψυχής ώστε να είναι σε αρμονία με το περιβάλλον.
- Τα αγκυροβόλια βρίσκονται μέσα σε όρμους και έχουν περιορισμένες εγκαταστάσεις ώστε να μην καταστρέφουν το τοπίο.
Η παρουσία του Ομίλου στον κλάδο της εκμετάλλευσης τουριστικών λιμένων ξεκίνησε το 1995, με τη συμμετοχή της μητρικής στο μετοχικό κεφάλαιο ανώνυμης εταιρείας η οποία ανέλαβε, κατόπιν διαγωνισμού, τη μίσθωση και εκμετάλλευση της μαρίνας Γουβιών στην Κέρκυρα, υλοποιώντας ένα επενδυτικό σχέδιο αναβάθμισης των υποδομών της. Κατά τον ίδιο τρόπο, στο επενδυτικό χαρτοφυλάκιο της μητρικής εντάχθηκαν οι μαρίνες Καλαμάτας (1998), Λευκάδας (1999) και Ζέας (2002). Σήμερα, ύστερα από αναδιάρθρωση του επενδυτικού χαρτοφυλακίου της, η οποία της απέφερε σημαντικά κεφαλαιακά κέρδη (υπεραξίες), η μητρική κατέχει το σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας «Μαρίνα Καλαμάτας Τουριστική Α.Ε.», η οποία εκμεταλλεύεται τη μαρίνα Καλαμάτας.
Ταυτόχρονα, η θυγατρική Κυριακούλης Μαρίνες Α.Ε., παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες σε θέματα επενδυτικού σχεδιασμού, οργάνωσης, διαχείρισης, προώθησης και προβολής τουριστικών λιμένων.
